Koha nuk pret për asnjeri

Një poet anglez në vitet 1400 me emrin e Geoffrey Chaucer njihet për këtë citat të famshëm: “Koha dhe batica nuk pret njeri.”

– Askush nuk mund të ndalojë valën e ardhshme të oqeanit dhe askush nuk mund të ndalojë kohën. Ne të gjithë kemi të njëjtën kohë çdo ditë, por askush nuk e di sa ditë do të na japë Zoti për të jetuar në tokën e Tij. Dhe ne duhet të bëjmë një hap pozitiv drejt Jezus Krishtit ndërsa jemi akoma gjallë. Kur të vdesim, është shumë vonë.

Cdo ditë dëgjoj një raportazh lajmesh në media që flet për persona të famshëm që kanë vdekur. Për njerëzit që vdesin nën moshën 60, apo edhe 50 vjeç, ne tronditemi që ata vdiqën në një moshë kaq të re. Ne mund të jetojmë një jetë të shëndetshme, hamë ushqim të mirë, ushtrohemi, shmangim zakonet e këqija si alkooli, droga, pirja e duhanit, por ende vdesim për shkak të një aksidenti automobilistik të shkaktuar nga pakujdesia e dikujt tjetër.

Psalmi 39: 4-5: “O Zot, bëmë të njohur fundin tim dhe cila është masa e ditëve të mia; vepro në mënyrë që unë të di sa i brishtë jam.⁵ Ja, ti i ke pakësuar ditët e mia aq sa është e gjatë një pëllëmbë, dhe zgjatja e jetës sime është si asgjë para teje; po, çdo njeri në gjendjen e tij më të mirë nuk është veçse avull. (Sela).”

Hebrenjve 3: 12-15: “Kini kujdes, vëllezër, se mos ndonjë nga ju ka zemër të ligë, mosbesimi, që të largohet nga Perëndia i gjallë,¹³ por nxitni njeri tjetrin çdo ditë, derisa thuhet: “Sot,” që të mos ngurtësohet ndonjë nga ju prej mashtrimit të mëkatit.¹⁴ Sepse ne jemi bërë pjestarë të Krishtit, në qoftë se do ta ruajmë të palëkundur deri në fund fillimin e besimit,¹⁵ kur thuhet: “Sot, në qoftë se e dëgjoni zërin e tij, mos jini zemërgur si në ditën e kryengritjes.”

Hebrenjve 9:27 thotë:  ^“Dhe, duke qenë se është caktuar që njerëzit të vdesin vetëm një herë, dhe më pas vjen gjyqi.”

Nuk ka shpëtim nga gjykimi i pashmangshëm i Zotit, përveç nëse pendoheni për mëkatet tuaja, rrëfeni Jezus Krishtin si Zotin dhe Shpëtimtarin tuaj dhe lejoni që Ai të pranojë gjykimin e Perëndisë që ra mbi Të. Krishti dëshiron të marrë këtë gjykim në vendin tuaj, që ju të mos dënoheni. Krishti dëshiron t’ju falë, por ju duhet të lejoni me dëshirë që vdekja e Tij në Kryq të bëhet efektive për ju, pasi të besoni në Krishtin. Fuqia është në duart tuaja.

2  Korintasve 6:2: “Sepse Ai thotë: ““Në kohë të pëlqyer unë të dëgjova dhe në ditë shpëtimi të ndihmova.” Ja, pra, koha e pëlqyer, ja, pra, dita e shpëtimit.”

Në momentin që lindim fillon edhe numërimi në jetën tonë.  Cdo tik tak i orës na sjell një hap më pranë me takimin tonë të pashmangshëm me Zotin. Secili nga ne do të qëndrojë para Tij, kur t’i afrohemi destinacionit tonë të përjetshëm.

Në mënyrë tragjike, do të ketë zhgënjim tronditës për disa. Vetë Jezusi paralajmëroi: “Shumë do të më thonë atë ditë: “O Zot, o Zot, a nuk profetizuam ne në emrin tënd, a nuk i dëbuam demonët në emrin tënd, a nuk kemi bërë shumë vepra të fuqishme në emrin tënd?”.²³ Dhe atëherë unë do t’u sqaroj atyre: “Unë s’ju kam njohur kurrë; largohuni nga unë, ju të gjithë, që keni bërë paudhësi”. (Mateu 7: 22-23).

Mënyra e vetme për të pasur jetën e përjetshme është përmes besimit në Zotin Jezus Krisht. Me të vërtetë, mëkati ynë na ka ndarë nga Ati. Por Biri i Zotit dha zgjidhjen për këtë problem universal: Krishti jetoi një jetë të përsosur dhe përjetoi vdekjen e një mëkatari në kryq për të paguar dënimin që i kishte borxh secili prej nesh (Rom. 6:23). Pas tre ditësh, Ai u ngrit nga varri, duke mundur vdekjen dhe të keqen. Duke pranuar sakrificën e Tij në emrin tonë, ne nuk kemi pse të jetojmë më larg Zotit.

Për të marrë këtë dhuratë të mahnitshme ne thjesht duhet të besojmë në Jezusin dhe veprën e Tij. Si rezultat, ne bëhemi krijesë e re (2 Korintasve 5:17), adoptohemi si fëmijë të Zotit (Efes. 1: 5) dhe hyjmë në një marrëdhënie personale të pafundme me Atin tonë.

A keni e dini se ku do të kaloni përjetësinë? Ju mund të mendoni se keni kohë për këtë çështje të rëndësishme, por më lejoni t’ju jap disa këshilla të mençura: Mos prisni as një minutë tjetër për të zgjidhur këtë çështje, sepse e nesërmja mund të mos vijë kurrë. Pendohuni për mëkatin tuaj sot dhe ndiqni Jezusin.

Perëndia i ka thënë botës mëkatare të pendohet (Marku 6:12; Luka 24:47; Veprat e Apostujve 3:19; 17:30). Të pendohesh do të thotë të ndryshosh mendim: nga përqafimi i mëkatit dhe refuzimi i Krishtit në refuzimin e mëkatit dhe përqafimin e Krishtit. Ata që nuk pranojnë të pendohen dhe nuk i drejtohen Krishtit me besim do të kenë pasoja të përjetshme. Duke pasur parasysh faktin e ferrit, njerëzimi në mëkatin e tij është në një situatë të rëndë. Pse dikush do të donte të shtynte për më vonë pendimin e tij? Në fakt, shumë e bëjnë këtë gjë, edhe kur pranojnë mëkatin e tyre dhe pretendojnë se kanë nevojë për shpëtim.

Ka disa arsye për të mos vonuar pendimin. Së pari, urdhri i Biblës për t’u penduar shoqërohet me një thirrje urgjente për ta bërë këtë gjë tani: Pali citon nga  Isaia 49: 8, që  flet për “ditën e shpëtimit”. Ai vijon të thotë të mos vonohemi: “Në kohë të pëlqyer unë të dëgjova dhe në ditë shpëtimi të ndihmova.” Ja, pra, koha e pëlqyer, ja, pra, dita e shpëtimit.“(2 Korintasve 6: 2). Pendimi duhet të ndodhë sapo Zoti, Fryma e Shenjtë na bind për mëkatet tona (shiko Gjoni 16: 8). Me fjalë të tjera, sot është dita e shpëtimit. “Sot, po të jetë se dëgjoni zërin e tij, “mos e fortësoni zemrën tuaj.” (Psalmi 95: 7–8).

Një problem tjetër që vjen si pasojë e vonimit të pendimit është se askush nuk e di ditën që do të vdesë. Dhe pas vdekjes vjen gjykimi (Hebrenjve 9:27). Budallai i pasur në shëmbëlltyrën e Jezusit (Luka 12: 16-20) mendoi se kishte shumë kohë për të shijuar jetën, por Perëndia kishte lajme për të: “Këtë natë do të vdesësh” (vargu 20). Ne kemi ditën e sotme – kemi castin e tanishëm – dhe duhet ta përdorim me mençuri.

Një arsye tjetër për të mos vonuar pendimin është se sa herë që nuk pranojmë të pendohemi, ne vazhdojmë të mëkatojmë dhe zemrat tona forcohen (shih Hebrenjve 3: 7–8). Sa herë që një person thotë “jo” për atë që është e drejtë, bëhet edhe më e lehtë të thuash “jo” edhe herë të tjera. Zemra forcohet gradualisht, një ndrydhje e ndërgjegjes (1 Timoteut 4: 2), që mund ta mashtrojë një person të pa shpëtuar. Kjo është një gjendje shpirtërore e rrezikshme.

Fatkeqësisht ekziston një cast që nuk ka kthim prapa. Zoti mund të ndalojë përpjekjet për t’i sjellë rebelët në pendim duke i lënë të ndjekin rrugët e tyre (Romakëve 1:28). Asnjëherë nuk e dimë se kur është ky casat, kështu që është veprim i zgjuar të pendohemi në kohë.

Duke vonuar pendimin, ne po vonojmë disa bekime nga Zoti. Të paktën tre vargje e nxjerrin këtë në dritë: “Pendohuni, pra, dhe kthehuni, që të shlyhen mëkatet tuaja, dhe që të vijnë kohët e flladit nga prania e Zotit.“ (Veprat e Apostujve 3:19). ” Kush i fsheh shkeljet e tij nuk do të ketë mbarësi; por ai që i rrëfen dhe i braktis ato, ka për të fituar mëshirën.” (Fjalët e Urta 28:13). ” Paudhësitë tuaja i kanë përmbysur këto gjëra dhe mëkatet tuaja mbajnë larg jush begatinë.”(Jeremia 5:25). Kështu që, duke vonuar pendimin ne humbasim rifreskimin e Zotit, mund të mos kemi sukses (në sytë e Zotit) dhe mund të privohemi nga mirësia e Zotit.

Është e vërtetë që Zoti është plot hir ndaj nesh, aq sa një person mund të pendohet deri në ditën kur ai vdes. Por ne duhet të jetojmë me mend. E nesërmja nuk na është garantuar.

Jakobi 4:17 thotë, “ Ai, pra, që di të bëjë të mirë edhe nuk e bën, bën mëkat.”  Kur ne kuptojmë se cfarë është e vërteta, ne kemi përgjegjësi për ta bërë atë. Kur kuptojmë se dicka është mëkat, ne duhet të pendohemi dhe ta braktisim atë. Ne nuk duhet të vonojmë pendimin.

Luka 13:1-5: “Pikërisht në atë kohë ishin aty disa që i treguan për ata Galileasve, gjakun e të cilëve Pilati e kishte përzier me flijimet e tyre.² Dhe Jezusi, duke u përgjigjur, tha: “A mendoni ju se ata Galileas ishin më shumë mëkatarë nga gjithë Galileasit e tjerë, sepse vuajtën të tilla gjëra?³ Unë po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë.⁴ Ose, a mendoni ju që ata të tetëmbëdhjetë, mbi të cilët ra kulla në Siloe dhe i vrau, ishin më shumë fajtorë se gjithë banorët e Jeruzalemit?⁵ Unë po ju them: Jo! Por nëse ju nuk pendoheni, do të vdisni të gjithë me të njëjtën mënyrë.”

Veprat e Apostujve 3:19: “Pendohuni, pra, dhe kthehuni, që të shlyhen mëkatet tuaja, dhe që të vijnë kohët e flladit nga prania e Zotit.”